Współczesna wersja śmigus-dyngus to tylko polewanie się wodą. Niegdyś zwyczaj ten, pierwotnie słowiański, polegał na symbolicznym wzajemnym okładaniu się witkami wierzby po nogach oraz wzajemnym polewaniu wodą. Od polania wodą można było wykupić się podarunkiem w postaci jaj i smakołyków.

W polskiej tradycji w Poniedziałek Wielkanocny polewa się dla żartów wodą lub delikatnie pryska perfumami inne osoby. Polewanie wodą nawiązuje do dawnych praktyk pogańskich, łączących się z symbolicznym budzeniem się przyrody do życia i co roku odnawialnej zdolności ziemi do rodzenia. Do dziś zwyczaj kropienia wodą święconą pól w poniedziałkowy ranek przez gospodarzy jest spotykany we wsiach na południu Polski.

Na wybryki młodzieńców najbardziej narażone są młode kobiety. Niektórzy panowie postrzegają wylanie hektolitrów zimnej wody na głowę dziewczynie jako niewinne zaloty. 

Jednak według tradycji w lany poniedziałek każdy ma prawo wylać komuś wiadro wody na głowę i to bez konsekwencji.